រឿងអប់រំខ្លី៖ ខ្សាច់ហូរចេញពីគូទប៉ោត

ថ្ងៃមួយមានព្រះសង្ឃមួយអង្គ បានធ្វើប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងមួយ។ ព្រះសង្ឃដទៃទៀត​កើតចិត្តក្តៅក្រហាយ ក៏បានទៅទូលចៅអធិការវត្ត ដើម្បីអោយ​ព្រះតេជគុណដាក់ទោស ព្រះសង្ឃអង្គនោះ។ ព្រះចៅអធិការវត្តស្តាប់ចប់ យល់ការណ៍នោះ​មិនមែនជា​អំពើខុសធ្ងន់ធ្ងរអ្វីទេ ដូច្នេះតេជគុណក៏បដិសេធ ក្នុងការដាក់​ទោសអូស​ដំណើរនឹ​ងលោកអង្គនោះ ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះសង្ឃទាំងនោះនៅ​តែ​ទទូចស្នើរ​​អោយមាន​ការដាក់​ទោស​អោយខានតែបាន។ ចុងក្រោយ​ព្រះចៅអធិការវត្ត​ក៏យល់ព្រម។

លុះព្រឹកឡើង, ព្រះសង្ឃទាំងអស់​បាននិមន្ត​មកជុំគ្នា​នៅ​លើវិហារ ដើម្បីចាំស្តាប់ការដាក់ទោស។ ព្រះចៅអធិការវត្តក៏​ស្នើរអោយ ព្រះសង្ឃទាំងអស់​​យកប៉ោតធ្លុះគូទមួយ ទៅដងខ្សាច់មួយម្នាក់ធុង មកអោយព្រះចៅអធិការវត្ត។ ប៉ុន្តែព្រះចៅអធិការវត្ត​មិនបានប្រាប់ថា​ប៉ោត​នោះ​ធ្លុះ​គូទនោះទេ ហើយព្រះសង្ឃ​ទាំងនោះ​ក៏មិនដឹង​ដែរ​ថា ប៉ោតនោះមាន​ប្រហោងល្មម​អាចធ្វើអោយខ្សាច់ហូរចេញដែរ។ ពេលដែលដងខ្សាច់​ត្រលប់មកវិញហើយ ខ្សាច់ក៏ហូរចេញ​តាមប្រហោង​ដែលធ្លុះនោះ តែគ្មាននរណាម្នាក់​ចាប់អារម្មណ៍នោះទេ។ មកដល់វិហារ, ព្រះចៅអធិការវត្ត​ក៏សួរទៅកាន់ ព្រះសង្ឃទាំងនោះថា «តើពួកឯងមាន​ឃើញអ្វីដែរទេ ពេលដែល​យួរ​ប៉ោតខ្សាច់​ត្រលប់មកវិញ?» ព្រះសង្ឃទាំងនោះ​ឆ្លើយព្រមគ្នាថា «អត់មានឃើញអ្វីទេ»។

ព្រះចៅអធិការវត្ត​ចង្អុលទៅ​គ្រាប់ខ្សាច់​ដែល​ហូរចេញ​ពីគូទប៉ោត ហើយប្រាប់ទៅ​ព្រះសង្ឃ​ទាំងអស់នោះ​ថា «ឃើញទេ​គ្រាប់ខ្សាច់ហូរ​ចេញពី​គូទប៉ោត​ដែលពួក​ឯងយួរនោះ តែដោយសារ​តែពួកឯង​មិនចាប់អារម្មណ៍​នឹងវា ទើបមិន​ដឹងថាមាន​ខ្សាច់ហូរ​ចេញ​ក្រៅ​តាមប្រហោងនោះ។ វាប្រៀបដូចជា​កំហុសរបស់​ពួកឯង​អ៊ីចឹងដែរ។ ពួកឯង​មិនដែល​ចាប់អារម្មណ៍​នឹងកំហុស​ខ្លួនឯង​នោះទេ ព្រោះរវល់​តែចាប់​កំហុស​របស់អ្នកដទៃ»។

ព្រះសង្ឃទាំងនោះស្ងាត់មាត់ ហើយដឹងកំហុសរបស់ខ្លួន ហើយក៏ឈប់​ទទូចអោយ​ធ្វើការដាក់ទោស ព្រះសង្ឃអង្គនោះទៀតដែរ៕